Het Palazzo Bargello in Florence is de thuisbasis van het Nationaal Museum Bargello. Het is een oud en belangrijk gebouw dat voor het eerst werd gebouwd in 1255 door architect Lapo Tedesco en eind 13e eeuw werd uitgebreid. Het was een politiek belangrijk gebouw, de zetel van de burgemeester van de stad na de oprichting van Florence als een vrije provincie en later in de 16e eeuw werd het het hoofdkwartier van de stadswacht, en als bijgevolg ook een gevangenis, en dat bleef het bijna 300 jaar.

Het museum is tegenwoordig een zeer gewaardeerd museum voor sculpturen en “toegepaste” kunst, met een grote collectie historische voorwerpen voor alledaags gebruik gemaakt van brons, was, ivoor en een uitgebreide selectie ander materiaal.

In 1865 werd het Palazzo Bargello voor het eerst als museum gebruikt toen er grote stukken uit de Renaissance werden verplaatst, waaronder meesterwerken van Donatello, Luca della Robbia, Verrocchio, Michelangelo en Cellini.

Het museum is verdeeld in verschillende zalen, elk met een ander thema. De hal met middeleeuwse sculpturen staat ook bekend als de “Hal van de jaren 1300” en richt zich op de periode vóór de renaissance, terwijl de Michelangelo-zaal zich richt op kunst uit de jaren 1500. Er is een ruimte gewijd aan de kunstwerken gemaakt van ivoor en de collectie werd verrijkt in 1988 toen een schenking van voorwerpen van hout, leer en botten hier hun thuis vond. Andere speciale kenmerken van het Nationaal Museum Bargello zijn de kapel, de Carrand-collectie, de islamitische collectie, de Donatello-hal met kunst uit de 14e eeuw en nog veel meer.